Pages

Miskraam

Miskraam.

Wij willen u graag informeren over een miskraam in de eerste zestien weken van de zwangerschap.

Een miskraam komt relatief vaak voor. Als de zwangerschapstest positief is gaat het bij ruim tien procent van alle zwangerschappen toch nog fout. Soms gebeurt dit onopgemerkt. We komen er dan pas achter tijdens de termijnecho. Er blijkt dan dat er geen kindje is of dat het hartje niet klopt. Vaak zijn bloedverlies en/of buikpijn de eerste tekenen van een miskraam. Geruststellend is dat bloedverlies regelmatig voorkomt bij zwangere vrouwen. Bloedverlies hoeft niet altijd te betekenen dat uw zwangerschap mis gaat.

Er zijn een aantal onschuldige situaties waarin bloedverlies kan optreden. Er is dan geen sprake van een miskraam. Enkele voorbeelden hiervan zijn:

  • Innestelingsbloeding:
    Door de ingroei van het kindje in het baarmoederslijmvlies kan er een bloeding optreden. Dit gebeurt meestal tussen de vierde en zesde van uw zwangerschap.
  • Contactbloeding:
    Zodra u zwanger bent zijn de cellen aan de buitenkant van de baarmoedermond extra gevoelig. De baarmoedermond bevindt zich in de vagina. Door mechanische druk kunnen deze cellen snel gaan bloeden. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren na gemeenschap (vrijen), persen op harde ontlasting, lichamelijke belasting, veel hoesten.
  • Overige oorzaken:
    Als u aambeien heeft kan het zijn dat het bloedverlies hiervan afkomstig is. Ook een onopgemerkt snijwondje na het scheren is weleens de oorzaak. Soms heeft iemand bloedingen zonder dat de zwangerschap in gevaar is, maar is er geen duidelijke reden aan te wijzen.

Oorzaken van een miskraam.

Een miskraam is een verdrietige gebeurtenis. Misschien is een miskraam makkelijker te accepteren als u bedenkt dat er iets mis is gegaan bij de bevruchting of bij de eerste celdelingen. Hierdoor zal het kindje zich niet ontwikkelen tot een gezond kind. De natuur vindt dit als het ware een logische oplossing: het kindje groeit niet meer verder en wordt afgestoten door het lichaam.

Erfelijke afwijkingen spelen hierbij vaak geen rol. Er zijn dus geen gevolgen voor een volgende zwangerschap.

Wat kunt u verwachten?

Bloedverlies of buikpijn zijn vaak de eerste tekenen dat het fout dreigt te gaan. Het patroon, de duur en de hevigheid van het bloedverlies en de buikpijn kunnen heel erg verschillen en zeggen niets over de uitkomst van de zwangerschap. Bij bloedverlies bestaat nog steeds de kans dat de zwangerschap gewoon doorgaat en dat er uiteindelijk toch een gezond kindje wordt geboren.

Wij raden u aan om voldoende maandverband in huis te hebben. Het gebruik van tampons wordt afgeraden.

Buikpijn en bloedverlies.

Bij een miskraam waarbij het lichaam zelf het kindje afstoot, kan het bloedverlies in de eerste week behoorlijk heftig zijn (denk aan twee maandverbanden per dag doordrenkt met bloed). Meestal komen er stolsels mee. Die herkent u aan de donkerrode kleur en de gladde vorm.Vaak treedt samen met het bloedverlies flinke menstruatieachtige buikpijn op; die is meestal het heftigst op de derde dag van het bloedverlies. De pijn kan uitstralen naar uw rug en uw bovenbenen. De pijn kan lijken op weeën. Na acht dagen nemen het bloedverlies en de pijn over het algemeen sterk af. Uw lichaam gaat dan ‘ontzwangeren’. Uw borsten worden minder gespannen en de misselijkheid verdwijnt.

Bij de helft tot driekwart van de vrouwen met een miskraam wordt het kindje binnen één week na het begin van het bloedverlies en de buikpijn afgestoten. Soms duurt dat wat langer. Het kan helpen om in een vergiet te plassen zodat u het kunt kijken wat u eventueel verloren hebt tijdens het plassen. Bij de meeste miskramen is er geen kindje en ziet u wat bloedstolsels en soms een vruchtzakje. Het vruchtzakje is een met vocht gevuld blaasje met een vliezig omhulsel.

Wanneer er na de miskraam in uw baarmoeder nog iets achtergebleven is, merkt u dat doordat het bloedverlies en de buikpijn tijdelijk ophouden maar daarna weer terugkomen.

Wat kunt u doen?

Omdat in veel gevallen een aanlegstoornis de oorzaak is van een miskraam is een behandeling om de miskraam te stoppen helaas niet mogelijk. Medicijnen of maatregelen zoals bedrust of stoppen met werken zijn zinloos. Een miskraam is niet te voorkómen en komt echt niet door sporten, vrijen of tillen. Voelt u zich dus vooral niet schuldig.

Uw verloskundige.

Bel uw verloskundige altijd bij bloedverlies, buikpijn en koorts van 38° of hoger. Ze zal u vragen naar de hoeveelheid bloedverlies en naar de buikpijn. In overleg met u kunnen wij u een echo aanbieden op onze eigen locatie. Een zwangerschapstest is niet zinvol om er achter te komen of het kindje nog leeft; het zwangerschapshormoon blijft lange tijd aantoonbaar in de urine, ook bij een miskraam. Hierdoor kunt u dus nog wel een positieve testuitslag krijgen.

Op basis van uw verhaal en het eventuele lichamelijke onderzoek en echo-onderzoek bespreekt de verloskundige met u of afwachten (van het natuurlijke verloop van de miskraam) verantwoord is. Uw verloskundige geeft u informatie, beantwoord uw vragen en neemt met u de belinstructies door.

Het echo‐onderzoek verandert helaas niets aan de uitkomst van uw zwangerschap. Als het kindje nog levensvatbaar is  moet u toch weer afwachten en ook dan is er nog een kans dat het misgaat. Blijkt uit echo‐onderzoek dat er geen kindje is (of dat het niet levensvatbaar is), dan adviseren verloskundigen en gynaecologen meestal om twee weken af te wachten. Heeft uw lichaam de zwangerschap dan nog niet afgestoten, dan komt u in aanmerking voor curettage. Dit is een behandeling om uw baarmoeder leeg te laten maken. Natuurlijk mag u zo lang afwachten als u zelf wilt.

Behandeling.

Voor een behandeling zal uw verloskundige u verwijzen naar een gynaecoloog. Er zijn twee behandelingen mogelijk om uw baarmoeder leeg te maken als dat niet spontaan gebeurt:

  • Het leegmaken van de baarmoeder onder verdoving (curettage),
  • of een behandeling met medicijnen.

De gynaecoloog beoordeelt voor welke behandeling u in aanmerking komt.

Herstel.

Na een miskraam herstelt uw lichaam zich vrij snel en kunt u snel proberen opnieuw zwanger te worden. De menstruatie komt vaak na ongeveer zes weken op gang, maar dit kan ook een paar weken eerder of later zijn.

Emotioneel kan een miskraam heel moeilijk zijn. Uw fantasieën over het zo gewenste kindje worden zomaar afgebroken. U bent geschokt en heel verdrietig. Naast gevoelens van verdriet kunt u zich ook schuldig, boos en leeg voelen. Uw partner kan dezelfde gevoelens hebben als u, maar vaak zijn die bij uw partner minder heftig. Dat kan stress geven in uw relatie. Praat erover en neem de tijd om alles te verwerken.

Belangrijk om nog te weten.

Er zijn een aantal dingen waar u op moet letten als u een miskraam heeft:

  • U mag paracetamol gebruiken tegen de buikpijn. Neem altijd twee tabletten per keer. U mag maximaal 3000 tot 4000 mgr. per 24 uur. Dus dat is 3 tot 4 keer twee tabletten van 500 mgr.
  • Om infectie tegen te gaan raden wij u aan om geen gemeenschap hebben zolang het bloedverlies duurt. Ook een bad wordt afgeraden. Gebruik geen tampons, maar gewoon maandverband.
  • Bij bijzonderheden of vragen kunt u contact opnemen met de dienstdoende verloskundige.
  • Bel altijd in geval van:
    • Te veel bloedverlies, meer dan drie maandverbanden per uur.
    • Klachten zoals duizeligheid, flauwvallen, sterretjes zien in combinatie met ruim bloedverlies.
    • Koorts meer dan 38 graden Celsius.
    • Te veel buikpijn ondanks paracetamol.
  • Als u weet dat uw bloedgroep rhesus negatief is, meld dit dan bij uw verloskundige. Soms is het dan nodig dat u een injectie krijgt met rhesus-antistoffen.

Nagesprek.

Op uw verzoek kunt u een paar weken na de miskraam er nog eens met uw verloskundige over praten. Mocht u vragen hebben over een nieuwe zwangerschap dan kan ze die ook beantwoorden. Verloskundig Centrum Assen e.o. biedt u ook miskraambegeleiding aan.

In deze informatie is het normale verloop van een (dreigende) miskraam beschreven. Hierop kunnen altijd uitzonderingen bestaan waardoor uw miskraam anders is. Heeft u nog vragen na het lezen van deze informatie of bent u ongerust, neem dan altijd contact op met uw verloskundige.

Graag willen wij de volgende sites onder uw aandacht brengen.

FIOM, Stichting Ambulante FIOM
Vanuit het Fiom worden bijeenkomsten georganiseerd voor mensen die een miskraam hebben gehad.

Stichting Contactpunt voor miskramen
Op de website van deze stichting vindt u veel informatie over het verwerken van een miskraam. Ook worden er contactavonden georganiseerd en u kunt telefonisch met een lotgenoot spreken.

Freya, Patiëntenvereniging voor vruchtbaarheidsproblematiek
Freya richt zich met name op vrouwen die een miskraam hebben gehad na een reageerbuisbevruchting.